Πρόταση για το Μουσείο Μάριου Τόκα στον Ϋψωνα Κύπρου- Συμμετοχή σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό
Πρόγραμμα: Μουσείο
Τοποθεσία: Ύψωνας, Κύπρος
Χρονολογία: 2024
Αγωνοθέτης: Ίδρυμα Τόκα
Εμβαδόν: 850 m2
Κατάσταση: Συμμετοχή σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό
Ομάδα: Μ. Παπαγγελοπούλου, Α. Παπαγγελό-πουλος, Μ. Παναρέτου
Το Μουσείο Μ. Τόκα προορίζεται να εξυπηρετήσει έναν διπλό σκοπό. Αφ’ενός να αναδείξει την προσωπικότητα, το έργο και την παρακαταθήκη του συνθέτη και αφ’ ετέρου να λειτουργήσει ως ένας χώρος αναφοράς για την τοπική κοινότητα ικανός να φιλοξενήσει τοπικές εκδηλώσεις, συναθροίσεις και δρασεις. Η πρόταση χρησιμοποιεί μια διάταξη τύπου Γ. Με αυτήν την επιλογή, το κτήριο περιβάλλει την πλατεία, δημιουργώντας σχέσεις συνέργειας μεταξύ των δύο. Το κτήριο αντλεί από την πνευματικότητα του συνθέτη καθώς και από την πρόθεση παραλληλισμού της ζωής με μια διαδρομή. Η γραμμική μουσειολογική πορεία που προκύπτει τοποθετείται σε σχέση αντίστιξης με τον κυλινδρικό όγκο όπου φιλοξενούνται η αρχή και το τέλος της έκθεσης. Τα συνθετικά στοιχεία που χρησιμοποιούνται είναι τα παρακάτω:
Σήμα: Μία έξαρση υποδεχεται τον επισκέπτη, υποδεικνύοντας την είσοδο στο Μουσείο. Ο όγκος του σήματος δηλώνει την παρουσία του κτηρίου ως τοπόσημο, όπως ακριβώς λειτουργεί συμβολικά ο πυργος του καμπαναριού. Το τύμπανο που δημιουργείται, εισάγει τον επισκεπτη ο οποίος στο σημείο αυτό, αφήνει πίσω την εικόνα της πόλης εισέρχεται σε μια διαφορετική χωρική συνθήκη.
Άδυτο: Ο χώρος υποδοχής ο οποίος λειτουργεί ως εισαγωγή σε έναν χώρο υψηλής σημασίας. Αφήνοντας πίσω τους χώρους της περιοδικής έκθεσης και της βιβλιοθήκης εκατέρωθεν, ο επισκέπτης βαδίζει προς το Άδυτο: την εισαγωγή στη μόνιμη έκθεση. Ογκοπλαστικά, το Άδυτο εκφράζεται ως ένας κύλινδρος
Γαλαρία: Ο κορμός της μουσειολογικής πορείας εκφράζεται από δύο περίκλειστες γαλαρίες, οι οποίες αρθρώνονται εκατέρωθεν ενός κεντρικού τοίχου. Ο τελευταίος, υπηρετεί ως παράγοντας οργάνωσης της κίνησης ανάμεσα στους διαδοχικούς χώρους. Η γραμμική αυτή δομή συμπληρώνει την κυλινδρική δομή που ορίζει την αρχή και το τέλος της πορείας.
Βάση-Σώμα-Στέψη: Αναφορά στη αρχιτεκτονική του χωριού Λόφου: ορισμός μιας στιβαρης βάσης επί της οποίας επικαθεται ξύλινη στεγη, επιλεκτική χρήση της τυπικης λιθοδομης της περιοχής, ανοίγματα περιορισμένου μήκους. Τέλος, η χρήση γραμμικών επαναληπτικων στοιχείων που παραπέμπει στους νεογοτθικού ρυθμού ΙΝ Παναγίας Χρυσολοφίτισσας Λόφου, καθώς και ΙΝ Παναγίας Χρυσοπολίτισσας Ύψωνα.
